یکی از وظایف کمپرسور بالابردن دمای مبرد است تابتواند در کندانسور تقطیر شود که این کار را به وسیله افزایش فشار مبرد انجام می دهد فرآیند کمپرسور در حالی ایده آل آنتروپی ثابت فرض می شود و چون تراکم در ناحیه سوپرهیت انجام می شود دمای مبرد خیلی بیشتر از دمای تقطیر می شود که همین امر باعث گرم شدن کمپرسور به خصوص سرسیلندرها می شود که مضرات آن به قرار زیر می باشد: 1. روغن داخل کارتر معمولا بایددر دمای 45 درجه باشد ودماهای بالاترباعث می شود که روغن دچار شکست شیمیایی شود وخاصیت روغنکاری خود را از دست دهد وهمچنین این دمای بالا باعث می شود که روغن روی قسمت های حساسی مثل سوپاپها رسوب باقی گذارد که باعث اختلال در کار آنها می شودیکی از وظایف کمپرسور بالابردن دمای مبرد است تابتواند در کندانسور تقطیر شود که این کار را به وسیله افزایش فشار مبرد انجام می دهد فرآیند کمپرسور در حالی ایده آل آنتروپی ثابت فرض می شود و چون تراکم در ناحیه سوپرهیت انجام می شود دمای مبرد خیلی بیشتر از دمای تقطیر می شود که همین امر باعث گرم شدن کمپرسور به خصوص سرسیلندرها می شود که مضرات آن به قرار زیر می باشد:
2. با گرم شدن سیلندر چون گاز مکش با ورود به سیلندر وجذب گرما منبسط می شود حجم بیشتری را اشغال کرده ودبی ورودی به کمپرسور کم شده وراندمان حجمی کمپرسور را کاهش می دهد.
اگر نگاهی به نمودار مولیر مبردها بیندازیم متوجه خواهیم شد که مبرد آمونیاک در یک فرآیند تراکم دارای فشار دیسشارژ بالاتری است به همین دلیل این مسئله در مورد کمپرسورهای پیستونی آمونیاکی بحرانی تر می باشد.
در کمپرسورهای هالوکربنی ودر ظرفیت های پایین اگر احتیاجی به خنک کاری بود از یک فن استفاده می شود که هوا را از روی سرسیلندر کمپرسور عبور می دهد ولی در سیستم های آمونیاکی به دلیل دمای بالاتر و ظرفیت بیشتر کمپرسور از هوا نمی توان استفاده کرد وبنابراین بهترین ماده آب می باشد.
سازندگان کمپرسور معمولا بر روی سرسیلندرهای کمپرسور یک فضایی قرار می دهند به نام ژاکت آبی (Water Jacket) که آب خنک از میان آنها عبور کرده و گرمای اضافی مبرد را جذب می کند.در ضمن خنک کاری روغن کمپرسور نیز با همین آب انجام می شود.
همانطور که در شکل1 مشاهده می شود آب خنک پس از عبور از شیرآلات وارد oil cooler شده وسپس وارد ژاکت آبی کمپرسور شده وبا جذب گرما خارج می شود . دبی آب ورودی به وسیله یک شیر کنترل روی خط رفت آب کنترل می شود به طریقی که یک سنسور روی خروجی آب از ژاکت آبی قرار می گیرد و با بالارفتن دمای آب خروجی که نشان از خنک کاری زیاد است دبی شیر کنترل را تنظیم می کند.
نکته : دمای آب خروجی از ژاکت نباید از 45 درجه بالاتر رود
میزان دبی جریانی می تواند 0.7 کیلوگرم برثانیه به ازای 100kw ظرفیت تبرید باشد.
نکته : باید از تقطیر احتمالی مبرد در سرسیلندر که در اثر خنک کاری اضافی پیش می آید جلوگیری کرد که برای این کار :
1. باید مطمئن باشیم که دمای آب خنک کننده به دمای تقطیر مبرد در آن فشار نمی رسد
2. وقتی کمپرسور خاموش است باید جریان آب قطع شود
شکل 1 برای زمانی است که دمای محیط کمپرسور بالای صفر است در شرایطی که دمای محیط کمپرسور پایین تر از نقطه انجماد آب باشد باید تدابیر زیر اندیشیده شود:
1. همانطور که در شکل 2 مشاهده می شود آب پس از عبور از ژاکتها از بالای کمپرسور خارج می شود . یک لوله ونت در بالای کمپرسور به همراه یک flapper check valve نصب شده که در زمان کار کمپرسور با فشار جریان آب بسته است وقتی کمپرسور خاموش شود به دلیل دمای پایین محیط ممکن است آب داخل ژاکت به دلیل قطع جریان آب یخ بزند که در این حالت شیر برقی روی لوله ای که از سزسیلنرها به پایین کمپرسور و به فاضلاب هدایت شده باز می شود و آب باقیمانده در ژاکتها را خالی می کند و در همین زمان به دلیل قطع جریان آب ، شیر یکطرفه روی خط ونت نیز باز شده و به خالی شدن آب کمک می کند.
2. در شرایطی که دمای محیط زیر صفر است بهتر است که از مایعات ضدیخ برای خنک کاری استفاده شود مانند گلیکول که این کار باعث می شود که در ژاکتها و oil cooler رسوب آب هم نداشته باشیم.
شکل 3 نیز یک کمپرسور رانشان می دهد که مجراهای عبور آب که شلنگ های پلاستیکی می باشند مشخص است.
